|
 |
| |
|
|
|
|
Non é
o noso patrón, pero se por algo é coñecido o noso pobo, é pola festividade
do primeiro domingo de agosto:
O San Pedro Fiz. É o
momento no que as familias reúnen os membros diseminados polas distintas
provincias, os antigos veciños reatópanse e onde volvemos ser todos
pobo.
Encontramos
o santuaio
un quilómetro aproximadamente antes de chegar a
Vilarmide, pola estrada que vén dende A
Pontenova. |
| |
 |
Todo
un acontecemento que transcende o mero ámbito de festa cristiá, para
converterse nun acto social onde a romaría, a procesión, as ofrendas na
fonte e a inevitable merenda campestre constitúen a coartada perfecta para
xuntar centos de persoas vindas de todo-los puntos da xeografía. |
|
|
|
Durante a procesión saen as imaxes, obxecto da festividade, precedidas
doutras, así como das cruces e pendóns parroquiais e realizan o ritual
de circunvalación arredor do santuario. |
 |
|
A finalidade deste rito é o de
santificar todo un ámbito xeográfico, dende as persoas presentes aos
animais e aparellos próximos. |
|
 |
| |
| O santuario |
|
|
|
Trátase
dun edificio de nave rectangular, precedida dun pórtico e campanario na
cabeceira da nave.
No interior atopamos unha capela maior cun gran arco triunfal e unha sancristía
ao fondo. |
 |
|
|
|
|
Presidindo o altar podemos ver un retablo do
século XIX. Columnas con capiteles corintios e varias esculturas de
S. Pedro do século
XVIII, Sta. María
co neno
do século XVII e S. Antonio. |
 |
|
O anterior talle de
San Pedro desapareceu hai algúns anos con
motivo dun acto de vandalismo. |
|
   |
|
|
A datación do santuario non está clara. Na zona hai indicios de antigos
castros celtas e probablemente a chegada do
catolicismo sacralizou un lugar destinado a
ritos tribais. Sobre ese primitivo asentamento iríanse sucedendo as
construcións ata chegar á actual do século XVII con toda probabilidade, como
a maioría das igrexas da bisbarra. |
| |
| A fonte |
 |
Situada
monte abaixo da capela, atópase moi doadamente. |
|
Só hai que seguir o
rastro de panos e demais exvotos diseminados ao longo do camiño, para
encontrarnos cunha estrutura piramidal de cachotaría rodeada de ofrendas da
máis diversa natureza. |
|
Dende os mencionados panos amarrados nas ramas das
árbores, pasando por figuras de cera representando brazos, pernas.... ata
libros en agradecemento aos resultados obtidos. |
 |
 |
 |
|
Atribúeselle un especial
poder curativo de espullas. |
 |
|
Non
soamente durante a festividade acode xente ao santuario. Ao longo do ano
materialízanse promesas de peregrinación, ben de forma individual ou de
forma colectiva, consistentes en camiñar de xeonllos ou de pé arredor do
santuario, co fin de lograr o favor do Santo para a resolución dalgún tipo
de problema, ou en pagamento dalgún ofrecemento anterior. |
 |
 |
|
Ofrendas de todo tipo son depositadas no ámbito da
fonte. |
| |
|
|
|
| |
|
|
|
